Week 25-2014

Van 16 tot en met 23 juni ben ik met Agnes naar Macedonië geweest. Macedonië wordt ook wel de parel van de Balkan genoemd. We hebben een auto gehuurd en verkassen vier keer van hotel. Regelmatig wijken we van de beschreven route af. Enerzijds omdat we de snelweg liever verruilen voor de kleine wegen door de kleine dorpjes, anderzijds omdat we soms door gebrek aan wegbewijzering een beetje afdwalen en de wegenkaart niet alle dorpjes en weggetjes toont. De eerste dagen is het wat bewolkt en af en toe valt er een beetje regen., maar de temperatuur is aangenaam en het levert natuurlijk prachtige luchten op. Macedonië is een prachtig bergachtig land. De bevolking lijkt soms een beetje nors maar zodra je een praatje probeert aan te knopen, de weg vraagt of hen wat meer aandacht schenkt verdwijnt dat norse als sneeuw voor de zon en zijn ze uitermate vriendelijk en behulpzaam. Ze zijn nog behoorlijk arm, werken nog grotendeels handmatig op het land en hoeden schapen en koeien. Heel veel dieren lopen dan ook gewoon los op straat. We zijn dan ook niet alleen loslopende koeien en schapen tegen gekomen maar ook paarden, geiten, heel veel zwerf- honden en katten en zelfs een grote schildpad.

17-6

Ohrid.

Macedonisch hekwerk.

Nadat we de ochtend door gebracht hebben in Ohrid rijden we 's middags een beetje door de nabije omgeving richting Debar.

's Avonds nog een paar opnames in Ohrid gemaakt.

18-6

Voor we Ohrid verlaten op weg naar het volgende hotel nog een paar foto's, de zon staat nu wat gunstiger.

Wat ze al niet doen om je in hun bootje te krijgen...

Panorama van Ohrid.

Zwarte Drim.

Klooster van St. Naum.

Meer van Prespa.

In het dorpje bij ons tweede hotel.

19-6

Vandaag de dag van de mooie luchten.

Ergens onderweg komen we bij een klein station. Nou ja, station... de spoorbomen doen het niet en er is ook geen perron. De trein zal wel enigzins op tijd zijn want er wachten twee mensen waarvan er eentje mee gaat en er stappen er twee uit.

Als we de bovenstaande foto van de ooievaar staan te maken komt er uit de tegenoverliggende boerderij een man lopen die een praatje begint. Hij kan goed Engels en verteld ons dat hij tandarts is geweest maar na zijn pensionering een beetje is gaan boeren. We krijgen een zak kersen van hem. En dat is mooi want die kersen zullen we straks weer gedeeltelijk aan een herder geven om een volgende foto te kunnen maken. Zo gaan we steeds een beetje te werk: we kopen of krijgen wat fruit onderweg, lokken daarmee in dit geval de herder naar ons toe, geven hem wat van ons fruit in ruil voor een foto. We noemen ons fruit dan ook 'corruptie-materiaal'.

Kijk, daar komt aan aan.

Hij zijn kersen wij een foto... iedereen blij! En dan loopt hij weer terug naar zijn kudde.

's Avonds komen we steeds een groep Belgen tegen in de hotels die zo'n beetje dezelfde reis maken als wij.

20-6

Vandaag rijden we naar de hoofdstad Skopje. Dat is een behoorlijk eind dus we nemen een stuk snelweg alvorens we weer naar een kleinere weg gaan. We komen door een gebied waar heel veel perziken groeien en verhandeld worden. Lekker hoor. En we kopen natuurlijk ook weer 'corruptie materiaal'. Dat levert dan weer een paar fraaie foto's op van doorleefde, trotse, oude dametjes. In Skopje aan gekomen parkeren we de auto en vragen aan een medeparkeerder waar we moeten betalen maar hij zegt dat het gratis is... Nou dat hebben we geweten. Als we na een aantal uur terug komen bj de auto is die weg...! Het was dus helemaal niet gratis! Tja daar staan we dan, of liever gezegd we gaan er eens rustig bij zitten op een muurtje. Wat nu? Na zo'n 10 minuten afwachten, (helaas geen wonderbaarlijke terug keer van de auto in die tijd) komt er een taxi voorbij. De beste man komt weer achteruit terug rijden en we vragen hem of hij ons naar het politieburo kan brengen nadat we hebben uitgelegd dat onze auto weg is. Hij zegt dat hij ons naar het afsleep depot zal brengen, dat ie waarschijnlijk wel daar staat. De beste man handelt ook bij het loket de boel voor ons af en na een aantal papieren en indrukwekkende stempels krijgen we, nadat we € 50,- hebben betaald onze auto weer terug.

Yes, dan weet ik haar toch zover te krijgen dat ze haar tanden bloot geeft :)

Skopje.

Moeder Theresa is hier in Skopje geboren.

Vanaf het hotel balkon gemaakt.

Maar een wijntje nemen op de goede afloop.

Morgen verlaten we Skopje weer. Wij vonden het niet zo'n leuke stad en dat heeft niets met de afsleep van de auto te maken hoor. We zijn zo wie zo niet zo van de steden hier, het platteland vinden we mooier om te zien.

21-6

In een klein bouwvallig dorpje staat ineens een enorme nieuwe moskee.

In Tetovo komen we deze moskee tegen die we mogen bezichtigen van binnen.

We verlaten hierna snel deze stad. Het is er druk, het stinkt er naar uitlaatgassen en er lopen nogal wat ongure types rond.

Bij gebrek aan een bankje of picknicktafel eten we maar in de berm wat fruit.

Aangekomen in het dorpje waar ons laatste hotel is: Mavrovo. 's Winters is het een wintersportoord.

Koeien lopen hier gewoon op straat.

En de kerk staat onder water.

Wat in het hele land opvalt is dat heel veel huizen niet af gebouwd zijn. Soms staat er gewoon een stuk huis en heel vaak zijn de huizen dan wel min of meer bewoond maar is de buitenkant niet afgewerkt.

22-6

Vandaag maken we een toer door nationaal park Mavrovo. Het is er prachtig! We zien vele vergezichten en een aantal schaapskuddes.

Even wat 'corruptie matriaal' (fruit) geven...

Een klein bakkerijtje ergens in een dorpje. Het brood wordt nog in een echte houtoven gebakken en smaakt heerlijk. Kost omgerekend geloof ik € 0.60 en levert weer een paar plaatjes op.

Let ook eens op de lamp in het lege conservenblik.

Onze auto tijdens deze vakantie.

Als we terug zijn bij ons hotel gaan we nog even een paar uurtjes aan het meer liggen. Even luieren, morgen rijden we weer terug naar Ohrid om terug naar huis te vliegen.

23-6

De laatste dag. Terug richting vliegveld. We bezoeken onderweg nog een klooster.

Maar eerst dit plaatje... de auto is al enige tijd buiten gebruik en wederom zo'n on-af huis.

Lekker dan, de was die in de volle rook hangt....

Nog maar eens een keer de weg vragen want borden zijn er niet.

Met z'n tweeën hoeden ze vijf koeien.

In Ohrid kopen we van de laatste Denars nog wat te eten, we leveren de auto in bij het vliegveld en vliegen rond 18.00 terug naar Nederland.